New Year Resolutions
Το παρακάτω κείμενο το έγραψα με τον ερχομό του νέου έτους. Γνωρίζω ότι
έχει περάσει πάνω από ένας μήνας από τότε αλλά ήθελα να το δημοσιοποιήσω ούτως
ή άλλως, έτσι για να σας θυμίσω τους στόχους που ίσως να θέσατε για το ’14.
1 Ιανουαρίου
2014.Ώρα 2 το πρωί. Μόλις έχει μπει το νέο έτος. Οι γονείς μου κοιμούνται ήδη.
Κάθομαι λοιπόν μόνη μπροστά στο αναμμένο τζάκι, ακούγοντας μουσική στο
ραδιόφωνο και έχοντας ένα ποτήρι πορτοκαλάδα για συντροφιά. Πόσο θα ήθελα το ποτήρι να είχε μαυροδάφνη αντί πορτοκαλάδα. Κοιτάζω την φωτιά και τις φλόγες που τρεμοπαίζουν
συλλογιζόμενη πως έτσι ήταν και το ’13 όπως κάθε έτος, με τα πάνω και τα κάτω
του. Μα χρειάζονται και τα κάτω για να αποκτούν αξία και τα πάνω. Σηκώνομαι να φέρω
δυο ξύλα για να ρίξω στην φωτιά. Δεν θέλω να μου σβήσει. Όχι τώρα, όχι ακόμη.
Κάθε χρόνο βάζω
κάποιους στόχους. Ζήτημα είναι όμως αν καταφέρνω να πραγματοποιήσω δυο με τρεις το πολύ. Πάντα τους ξεχνάω και
δεν δίνω σημασία. Αλλά αν δεν έχουν σημασία, ποιο το νόημα να τους θέτω. Νομίζω
ότι δεν θέλω να παραδεχθώ στον εαυτό μου ότι σπάνια πετυχαίνω τους στόχους μου.
Κι αυτό γιατί δεν προσπαθώ αρκετά, δεν βάζω τα δυνατά μου, δεν κάνω ότι μπορώ.
Ένας από αυτούς ήταν ανέκαθεν να αρχίσω να γράφω συστηματικά, αν είναι δυνατόν και καθημερινά.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,
έγραφα συνέχεια για το οτιδήποτε. Η φαντασία μου οργίαζε και έπλαθε τις πιο εξωπραγματικές ιστορίες. Μου άρεσε να
γράφω γιατί πάντα ένοιωθα να ξαλαφρώνω. Έβγαζα ότι με απασχολεί στο χαρτί και
ήμουν τόσο καλά μετά. Ένοιωθα μια απρόσμενη και γλυκιά γαλήνη με το γράψιμο.
Τα χρόνια όμως
πέρασαν κι εγώ έπαψα να γράφω χωρίς να ξέρω το γιατί. Άλλαξαν μάλλον οι προτεραιότητες
μου. Νοιώθω ότι έχω σπαταλήσει τα τελευταία τρία χρόνια χωρίς να κάνω τίποτα
δημιουργικό, τίποτα καινούριο, τίποτα ξεχωριστό, με λίγες μόνο εξαιρέσεις. Αυτός
λοιπόν είναι ο επόμενος στόχος μου. Θέλω το 2014 να νιώσω ‘’ζωντανή’’. Θέλω να
ζήσω νέες ,διαφορετικές, πρωτόγνωρες εμπειρίες. Υπόσχομαι στον εαυτό μου πως
ποτέ πια δεν θα βαριέμαι να γράψω, να πάω μια βόλτα, να διαβάσω ένα βιβλίο. Υπόσχομαι στον εαυτό μου πως ποτέ
πια δεν θα βαριέμαι να ζήσω. Κι όποτε ξεχνάω αυτή μου την υπόσχεση θα ανατρέχω
στο παρόν κείμενο. Έτσι όταν το ’14
φτάσει στο τέλος του, θα νοιώθω γεμάτη.
Πίνω μια γουλιά και σκέφτομαι πόσα πολλά πράγματα θέλω να αλλάξω
στην ζωή μου, και θα το κάνω, θα τα αλλάξω. Είναι η ώρα τους, άλλα να
αλλάξουν κι άλλα να φύγουν για πάντα. Δεν ξέρω αν θα πραγματοποιηθούν όλα τα
παραπάνω κι άλλα τόσα. Αυτό που ξέρω όμως είναι πως εγώ αυτή την φορά θα έχω
προσπαθήσει όπως ποτέ άλλοτε. Καλό ξημέρωμα και καλή χρονιά.
Πηγή εικόνας:Weheartit.
